lise yıllarında çok takıldığımız bir kafemiz vardı.bu kafeye diğer lise öğrencileride çok gelirdi. bir tane vardı gayet sakin ve şeker bir insan.ama hikayesinin olduğunu bilmiyordum.karadenizli olduğumuz için burda herkese bir lakap takarız.bahsettim çocuun lakabı efuliydi.kendisi bursalı ve rizeye okumaya gelmişti.ilk yıl sömestırda bursaya gidiyor.ve orda bi kız arkadaşı var rizeye geldiğinde hep ondan bahsediyor. sürekli yanımızda telefonla onunla konuşuyor.onun resimlerini gösteriyor.derken efuliyle iyi arkadaş olduk.bizden daha samimi arkadaşlarından biriyle bursaya tatile gidiyorlar memlekete.kızla buluşuyor sinemaya gidiolar,ders çalışıolar birbirlerinin evine gidiolar ve birbirlerine yemek yapıolar.buraya kadar herşey normal gözüküo.aradan 2 ay geçior okulların açılmasına yakın kızdan hiç ses yok. arıolar telefonlar kapalı. efuli dayanamıo ve kızın evine gidio. kapıyı kızın annesi açıor,efuli sibel yokmu dio.kadın şaırıo.sibel kim nerden tanışıosunuz dio. efulide arkadaş olduklarını 2 haftadır haber olamadığını sölüor.kadın bir yanlışlık var galiba dio.efuli hayır deyip resimleri gösteriyor.sonra bayan efuliyi eve alıp bi odaya getirior ve orada bebek resimlerini gösteriyor efuliye ve hıçkırarak ağlıyor.işte sibel bu ve 3 yaşında kaybettik onu diyor.tabiki insan o anda inanmak istemiyor ama bu tarz olaylar çok fazla.efuli ciddi psikolojik sorunlar yaşadı. sonra daha gelmedi suan napıo bilmiyoruz
alıntıdır
alıntıdır